De Kloof in Prijzengeld: Gelijke Betalingen in Tennis Nog Niet Echte Realiteit
Het is een bekend beeld: op de grote tennistoernooien, zoals de Grand Slams, verdienen mannen en vrouwen hetzelfde prijzengeld. Maar buiten deze toernooien is het vaak een heel ander verhaal. Terwijl de top van het vrouwentennis, zoals Iga Świątek, zich sterk maakt voor gelijke beloning, blijkt de kloof in het prijzengeld in veel andere toernooien ‘absurd groot’. Volgens experts is het egaliseren van het prijzengeld echter niet zo eenvoudig als het lijkt.
Een contrast van miljoenen en duizenden
Op Roland Garros vorig jaar ontvingen zowel Rafael Nadal als Iga Świątek 2,2 miljoen euro voor hun overwinning. Een week later, op een kleiner toernooi in Den Bosch, was het verschil schrikbarend: de mannelijke winnaar ontving 98.580 euro, terwijl de vrouwelijke winnaar maar 26.770 euro kreeg. Dit enorme verschil leidde tot verontwaardiging, zoals blijkt uit de reactie van de voormalige Nederlandse speelster Kristie Boogert: “Het is bijna niet uit te leggen aan het grote publiek.”
Dit contrast is des te opvallender als je bedenkt dat het tennis vanaf 2007 wereldwijd de boodschap uitdraagt dat mannen en vrouwen gelijk betaald worden op de Grand Slams. In dat jaar besloot Wimbledon, als laatste van de vier majors, het prijzengeld gelijk te trekken voor mannen en vrouwen, mede door druk van de Amerikaanse zussen Venus en Serena Williams. De beslissing kwam als onderdeel van een bredere strijd voor gelijke rechten, die teruggaat naar de jaren zeventig, toen Billie Jean King haar beroemde gevecht aanging met Bobby Riggs in de “Battle of the Sexes”. King bewees dat vrouwen net zo goed konden winnen als mannen en richtte de Women’s Tennis Association (WTA) op.
De werkelijkheid buiten de Grand Slams
Het gelijk trekken van het prijzengeld op de Grand Slams is een belangrijke stap, maar buiten deze toernooien is de situatie veel complexer. De WTA en de ATP (Association of Tennis Professionals) opereren afzonderlijk van de Internationale Tennisfederatie (ITF), die de Grand Slams regelt. Dit betekent dat de prijzengelden voor de meeste WTA-toernooien veel lager zijn dan voor de ATP-toernooien, zelfs als de omstandigheden gelijk zijn. Zo was het totale prijzengeld voor de vrouwen op het WTA-toernooi van Dubai in 2023 424.112 euro, terwijl de mannen 501.875 euro konden winnen.
Iga Świątek, die momenteel de nummer één van de wereld is, heropende eind februari de discussie over de ongelijkheid in het prijzengeld. “Het vrouwentennis brengt dezelfde emoties en spanning met zich mee als het mannentennis,” zei de Poolse. “Het moet een topprioriteit zijn om het verschil in prijzengeld te verkleinen.”
Ondersteuning van andere spelers
Świątek kreeg bijval van andere spelers, zoals Denis Shapovalov. De Canadees vertelde hoe hij door zijn vriendin Mirjam Björklund, een Zweedse speelster uit de top 150, werd geconfronteerd met de harde realiteit van het verschil in beloning. Toen zij zich kwalificeerde voor een WTA 250-toernooi, dacht Shapovalov dat ze ongeveer 7.000 dollar had verdiend. Tot zijn verbazing bleek het slechts 1.000 dollar te zijn. “Dat was een eye-opener,” zei Shapovalov.
Een lange weg naar gelijke betalingen
De laatste jaren zijn er enkele stappen gezet om de kloof te dichten, vooral bij de prestigieuze WTA 1000-toernooien, zoals in Indian Wells, Miami en Madrid, waar inmiddels gelijk prijzengeld wordt uitgekeerd. Toch heeft de WTA een flinke financiële klap gekregen door de coronapandemie en een conflict met de Chinese autoriteiten over de zaak Peng Shuai, wat leidde tot het wegvallen van negen toernooien en miljoenen euro’s aan prijzengeld. Om de verliezen goed te maken, heeft de WTA nu een overeenkomst gesloten met CVC Capital Partners, die 140 miljoen euro investeert in het vrouwentennis.
Volgens de WTA is het gelijk trekken van het prijzengeld nog altijd een prioriteit, maar het is een complex proces dat niet van de ene op de andere dag kan worden opgelost. Toernooidirecteur Marcel Hunze van het toernooi in Den Bosch, waar het verschil van 71.810 euro tussen de mannen- en vrouwenprijs zo duidelijk zichtbaar is, benadrukt dat het niet aan hem is om de beloning te bepalen. “Je kunt het prijzengeld niet zomaar door tweeën delen. De mannen zullen niet minder gaan verdienen, dus het geld bij de vrouwen moet omhoog. Er wordt hard gewerkt aan een oplossing, maar dat kost tijd.”
De weg naar gelijkheid
Hoewel er stappen worden gezet om de ongelijkheid aan te pakken, blijft de kloof in het prijzengeld een probleem dat niet zomaar opgelost is. Het zal waarschijnlijk nog jaren duren voordat we een werkelijke gelijkheid zien, maar de roep om verandering wordt steeds luider – en steun van zowel mannelijke als vrouwelijke spelers blijft toenemen. Het is duidelijk: de discussie over gelijke beloning is nog lang niet voorbij, en de tenniswereld staat voor een grote uitdaging om deze kloof te overbruggen.
